شناسایی ۹۵۰ هزار پلاک ناایمن در پایتخت
معاون ایمنی و پیشگیری از حریق سازمان آتش نشانی با بیان اینکه بعد از سال ۹۶ و حریق در چندین سازمان بلندمرتبه نوع نگاه به سازمان آتش نشانی متفاوت شده، اظهار داشت: سازمان آتش نشانی تقریبا بیش از یک دهه به ویژه پس از حادثه پلاسکو، به طور جد وارد مبحث ساختمان شده است، اما همچنان تا نقطه مطلوب فاصله داریم و به لحاظ فرهنگی نیازمند کار بیشتر هستیم.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ساختمان آنلاین، در جریان برگزاری پنل بنای برتر و کنترل حریق کامران عبدولی ضمن بیان مطلب فوق و با اشاره به افزایش ایستگاه های آتش نشانی تصریح کرد: در بسیاری از کشورهای دنیا در بحث ایمنی به سمت کاهش ایستگاه ها رفته اند؛ اما در ایران با وجود پیشرو بودن به لحاظ تجهیزات، اما همچنان به دنبال بیشتر کردن ایستگاه ها هستیم.
معاون ایمنی و پیشگیری از حریق سازمان آتش نشانی تهران با اشاره به لزوم کاهش هزینه ها در بحث ایمنی افزود: در راستای بحث ایمنی سازی، آموزش امری ضروری است، هرچند طبق بند س ماده 14 قانون مدیریت بحران کشور، آتش نشانی را به عنوان بالاترين مقام اجرايی كه مسئوليت مديريت ایمنی عمليات و نگهداری تأسیسات مواد خطرناک را بر عهده دارد، می شناسد اما نقش مردم نیز حائز اهمیت است.
عبدولی ادامه داد: این قانون متاسفانه پاسخگوی شرایط امروز نیست و از طرف دیگر نه تنها ورود به ساختمان ها هزینه بر بوده بلکه به لحاظ قضایی نیز با چالش های بسیار روبه رو هستیم.
وی تصریح کرد: سازمان آتش نشانی در این سال ها تلاش داشته از طریق شورای عالی استان ها و اصلاح آییننامه ها و ویرایش مبحث ۳ آتش نشانی و سناریوهای مختلف و معماری و سازه با کمک مرکز تحقیقات وزارت راه و شهرسازی، و آموزش از مهندس ناظر گرفته تا دفاتر خدمات و غیره بتوان مشکلات قانونی را برطرف کرد.
معاون ایمنی و پیشگیری از حریق سازمان آتش نشانی تهران سپس با اشاره به تجهیزات و امکانات سازمان گفت: خوشبختانه در بحث ایمنی سازی ساختمان ها به ۹۵ درصد خودکفایی رسیدهایم و امید داریم در سال های آینده به خودکفایی کامل برسیم.
عبدولی ادامه داد: با توجه به شناسایی ۹۵۰ هزار پلاک( پارسل) ناایمن در شهر تهران، ارزیابی آن نیاز به مشارکت مردم برای ورود به ساختمان های فاقد ضوابط ایمنی سازمان هستیم.
وی سپس با اشاره به بار حریق و دودزا بودن امکانات و تجهیرات واحدهای مسکونی گفت: یکی از راه های کاهش هزینه و پیشگیری از حریق، ایجاد ارتباط بین ساختمان ها از طریق تاسیسات است که اگر بحث “کُندسوزی” را در ساختمان ها داشته باشیم می توان تا حدود بسیاری حریق را در نطفه خفه کرده و مانع از گسترش آن به واحدهای دیگر شد.