سهم مسکن از درآمد خانوارها مشخص شد
آمارهای مرکز آمار مربوط به بخش مسکن نشان می دهد مبلغ اجاره ماهانه به علاوه سه درصد ودیعه پرداختی برای اجاره یک متر بنای مسکونی در تهران از سال 1391 تا سال 1400 به ازای هر متر جهش حدود 540 درصدی را تجربه کرده است.
به گزارش ساختمان آنلاین به نقل از تجارت نیوز، دیگر مهم نیست ایرانی ها کجای کشور زندگی کنند، متعلق به کدام دهک اجتماعی باشند یا چند نان آور در خانواده آنها وجود داشته باشد؛ تامین سرپناهی برای زیستن که رفاه آنها را تامین کند دغدغه همه است.
در حال حاضر نه تنها قیمت خرید مسکن از توان اقتصادی مردم فراتر رفته بلکه تورم اجاره بهای مسکن نیز رشد سرسام آوری را پشت سر گذاشته است. در حال حاضر، اجاره یک خانه مناسب برای خانواده ای چهارنفره در حوالی مرکز شهر تهران، برابر با دستمزد یک فرد بر اساس میزان حقوق وزارت کار است.
مبلغ اجاره بها برای یک متر بنای مسکونی 540 درصد رشد کرد
روند تورم اجاره بها در دهه 90 را می توان با گزارشی که مرکز آمار ایران به تازگی منتشر کرده است، برآورد کرد. این گزارش که در مورد شاخص های عدالت اجتماعی است نشان می دهد، سال 1390 متوسط مبلغ اجاره ماهانه به علاوه سه درصد ودیعه پرداختی برای اجاره یک متر بنای مسکونی در تهران معادل 13 هزار و 888 تومان بوده است.
این شاخص در سال 1391، پیش از جهش قیمت ها در بازارهای مالی و سرمایه ای تا متری 22 هزار و 112 تومان بالا آمده و تا سال 1399 جهش چشمگیری را تجربه کرده و به حدود متری 63 هزار تومان رسیده است.
متوسط مبلغ اجاره ماهانه سال 1400 نیز حدود متری 89 هزار تومان ثبت شده است. به عبار دیگر این شاخص از سال 1391 تا سال 1400 به ازای هر متر جهشی حدود 540 درصد را تجربه کرده است.
نسبت درآمد خانوارها به متوسط قیمت مسکن 10 درصد شد
یکی از شاخص هایی که با استفاده از آن می توان توان افراد برای دسترسی به مسکن را برآورد کرد، اندازه گیری نسبت درآمد خانوارها با متوسط قیمت مسکن است. بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، این نسبت در فاصله سال های 1391 تا 1400، مسیر پرنوسانی را طی کرده است.
سال 1391 نسبت قیمت مسکن در نقاط شهری در مقایسه با درآمد خانوارهای شهری 6.3 درصد بوده است. این نسبت در سال با افزایشی نسبت به 6.9 درصد رسیده و طی سال بعد، یعنی سال 1392 تا 5.9 پایین آمده است.
فاصله بین قیمت مسکن با درآمد تا چهار سال بعدی مسیری نزولی را در پیش گرفته و در نهایت سال 1396، معادل 4.4 درصد برآورد شده است.
پس از سال 96 و با شدت گرفتن بحران های اقتصادی با فسخ قرارداد یک طرفه برجام از سوی ترامپ، ریاست جمهوری وقت آمریکا بار دیگر اقتصاد ایران دچار بحران شد و قیمت ها از این تاریخ به بعد به نسبت درآمد مردم جهش چشمگیری را تجربه کردند.
بر این اساس، نسبت متوسط قیمت مسکن در نقاط شهری نسبت به درآمد خانوارهای ساکن در آن به 5.5 رسیده و این عدد تا سال 1400 تا 10.3 درصد رشد داشته است. در نهایت نیز سال 1401 با دو دهم عقب نشینی روی عدد 10.1 ایستاده است.
سهم مسکن از سبد هزینه خانوارهای ایرانی افزایش یافت
همچنین گزارش دیگری از مرکز آمار ایران نشان می دهد، سهم مسکن از سبد هزینه خانوارهای ایرانی به ۳۶ درصد و سهم تهرانی ها به حدود ۵۰ درصد رسیده است. این در حالی است که بر اساس استانداردهای جهانی سهم مسکن از سبد خانوار تا سقف ۳۰ درصد است و در صورتی که این هزینه بیشتر شود به معنای کاهش سطح رفاه خانوارها خواهد بود.
حال باید دید در سال آینده با توجه به افزایش حقوقی که هنوز در هاله ای از ابهام قرار دارد نسبت درآمد خانوارها به متوسط قیمت اجاره و مسکن تا چه درصدی خواهد رسید.