شرایط در سی سخت عادی نیست
به گزارش ساختمان آنلاین: حادثه هر چند خسارت جانی نداشت ولی خانه و کاشانه مردم به یغما رفت و آنها را ناگزیر کرد در شرایطی سخت روزگار بگذرانند. حالا تنها امید آنها برای عبور از این روزهای تلخ به دست های یاریگری دوخته شده که پیش از این در زلزله سرپل ذهاب و سیل پلدختر سربلند بیرون آمد.
زمینلرزه 5.6 دهم ریشتری چهارشنبه گذشته شهر سیسخت مرکز شهرستان دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد، حادثه تلخ و ویرانگر دیگری بود که بسیاری از مردم منطقه را در سرمای استخوانسوز غرب کشور بیخانمان کرد تا بخش زیادی از اهالی سیسخت ناگزیر شوند در چادر و اسکانهای موقت روزگار بگذرانند.
به گفته مردم زلزله زده سی سخت عمق فاجعه فراتر از آن است که در رسانه ملی اطلاع رسانی شده و شرایط برای مردم زلزله زده به لحاط دسترسی به امکانات اولیه زندگی، غذا، دارو و وسایل گرمایشی بسیار دشوار است.
مصائبی که پشت آمار انسانی زلزله مخفی است
این زلزله که به هر دلیل تلفات جانی نداشت و آمارهای تلفات انسانی آن تنها به چند ده مجروح محدود شده است، سبب شده است که از دریچه نگاه عمومی در کشور کماهمیت تلقی شود، اما بدون تردید وضعیت تخریب منازل و ساختمانهای مردم در این شهر و روستاهای اطراف که از سوی مراجع رسمی تا ۱۰۰ درصد نیز گزارش شده، به خوبی گویای وضعیت اسفبار حاصل از این زلزله است؛ وضعیتی که شرایط جوی منطقه و بارش برف و باران آن را تا حد فاجعه پیش خواهد برد.
شرایط به هیچ وجه عادی نیست
رئیس شورای استان کهگیلویه و بویر احمد اظهار داشت: شرایط به هیچ وجه عادی نیست. مردم در شرایط سختی به سر میبرند و زلزله خانه و کاشانه امنی برای اهالی باقی نگذاشته است. در پاتاوه نیز خانه ها بر اثر زمین لرزه ترک برداشته و به خصوص در روستاها که با کوچکترین پس لرزه ممکن است به طور کامل تخریب و خسارت های جانی و مالی فراوانی را بر جای بگذارد.
چادرها کجا رفتند هنوز نمی دانیم
دلشادیان افزود: شبی که در سیسخت زلزله آمد، باران و برف می بارید و مردم شب سختی را گذراندند. فردای همان روز 1800 تخته چادر برای اسکان موقت زلزله زدگان از سوی جمعیت هلال احمر استان برای توزیع بین مردم ارسال شد که متاسفانه حدودا 400 نفر از این زلزله زدگان توانستند چادر دریافت کنند. مابقی چادرها کجا رفت، هنوز بی اطلاعیم!
وی ادامه داد: هیچگونه مدیریتی در توزیع اقلام ضروری برای زلزله زدگان توسط عوامل امدادی جمعیت هلال احمر وجود ندارد. همه مردم زلزله زده از این وضعیت گلایه مندند که چرا اینجا مدیریت وجود ندارد و کسی به مشکلات شان رسیدگی نمی کند.
وی گفت: چرا مسئولان تصمیم گیر در این شرایط بحرانی به استان کهگیلویه و بویراحمد سفر نمی کنند تا در جمع مردم زلزله زده حضور پیدا کنند و بدون واسطه در جریان مشکلات اهالی قرار بگیرند و عمق فاجعه را ببینند. پس چطور در حوادث و بلایای طبیعی دیگر مناطق کشور همیشه در کنار مردم حضور داشتند. رئیس قوه قضاییه نیز اگر آمد از قبل برای سفرشان به استان برنامه ریزی شده بود که مصادف شد با زلزله سی سخت و ایشان هم وعده هایی به مردم داد که امیدواریم عملی شوند.
با این تسهیلات مردم نمی توانند منازل شان را بازسازی کنند
دلشادیان عنوان کرد: به مردم زلزله زده وعده 80 میلیون تومان تسهیلات و 20 میلیون تومان بلاعوض داده اند اما آیا با این تورم و شرایط نابسامان اقتصادی که هر بسته سیمان 45 هزار تومان است، میشود خانه ای را ساخت یا بازسازی کرد؟ چگونه توقع دارند مردمی که خانه های بالای سیصد متری شان تخریب شده را با این میزان وام بازسازی کنند؟ حداقل برای ساخت این خانه ها 500 میلیون تومان نیاز است.
عضو شورای شهر دنا ادامه داد: مردم سی سخت فقیرند به خصوص روستائیان که با سالها رنج و زحمت بر روی زمینهای کشاورزی کار کردند تا توانستند یک چهار دیواری و سرپناه برای خانوادهشان تهیه کنند که در شرایط فعلی و در زمان کوتاه تصور نمی کنم بتوانند خانه و زندگی شان را دوباره بازسازی کنند.
سرمای شدید و روزهای دشوار برای زلزله زدگان
وی گفت: فرماندار برای رسیدگی به مشکلات پیش رو دست تنها است. بیشتر مردم و خیرین با پخت غذای گرم و تهیه لوازم اولیه زندگی در کنار زلزله زدگان هستند و تنهایشان نمیگذارند اما با توجه به بارش برف و بارانی که در راه است شرایط را از آنچه هست برای خانواده ها دشوارتر خواهد کرد.
رئیس شورای استان کهگیلویه و بویر احمد عنوان کرد: طبق برآوردها میزان خسارت منازل مسکونی در کل شهرستان اعلام شد که تنها سه هزار و 800 منزل مسکونی دچار خسارت شده اند و این در حالی است که تنها در خود شهر سیسخت سه هزار خانه تخریب شده و آمارها در کل شهرستان چیزی حدود سه برابر آمار اعلام شده است.
عضو ستاد مردمی شهر سیسخت نیز در ادامه گفت: با توجه به سرمای طاقت فرسای منطقه وسایل گرمایشی جوابگوی نیاز مردم زلزله زده که ناگزیرند در چادر و فضای باز زندگی کنند، نیست. شرایط تاحدودی از روزهای اول مساعدتر شده ولی مردم داخل چادر در این سرمای استخوان سوز وضعیت نامناسبی دارند و در این شرایط حداقل اسکان در کانکس برای حفظ سلامت و جان مردم ضروری است.
بلاتکلیفی مردم برای تهیه چادر بعد از گذشت یک هفته از زلزله
داریوش زابلی ادامه داد: زلزله زدگان جلوی خانه های تخریبیشان چادر برپا کرده و برای گرم شدن آتش روشن میکنند. با کمک خیرین تعدادی هیتر برای این افراد تهیه کردهایم که جوابگوی سرمای اینجا نیست و زلزله زدگان در زیر چادرها گاز پیکنیک روشن میکنند. با گذشت یک هفته از زلزله مردم هنوز برای تهیه چادر جلوی اداره هلال احمر بلاتکلیف اند.
نیاز به تجهیزات مکانیکی برای آواربرداری
وی ادامه داد: هنوز بسیاری از منازل تخریبی به دلیل کمبود تجهیزات مکانیکی آوار برداری نشده اند. در سفر وزیر راه و بازدید از مناطق زلزله زده از ایشان تقاضای بیل مکانیکی کردیم که تا امروز خبری نشده است. مردم خودشان برای آواربرداری اقدام کرده اند و با دست خالی آوارها را جابه جا می کنند و این در حالی است که اگر بیل مکانیکی باشد این ویرانی های زلزله زودتر پاکسازی می شود و مردم زودتر کار بازسازی را شروع می کنند.
ابوذر کریمی یکی از زلزله زدگان سی سخت نیز در ادامه گفت: شرایط بسیار سختی را سپری میکنیم مخصوصا ما که در این شرایط ناگزیریم از دو بیمار مسن هم نگهداری کنیم. پدر خانمم سکته مغزی کرده و مادرش هم آلزایمر دارد. 13 سالی می شود که بیماری زمین گیرشان کرده است.
وی افزود: فعلا در داخل ساختمان دادگستری شهرستان اسکان داریم و هفته دیگر باید به داخل کانکسی که بهزیستی برای محل نگهداری آنها تحویل داده، منتقل شویم. کانکسی که نه برق دارد نه سرویس بهداشتی.
کریمی عنوان کرد: مسئولان در این شرایط به مردم زلزله زده منطقه کمک کنند و نیایند بازدیدی انجام بدهند و عکس یادگاری بیندازند و بروند. 50 درصد شهر سی سخت تخریب شده و نمی دانم چرا این میزان تخریبها و فاجعه رخ داده را به درستی اطلاع رسانی نمیکنند. آنچه مردم از دور میبینند با اتفاقی که برای ما افتاده زمین تا آسمان تفاوت دارد.
١۴ هزار نفر تحت تاثیر زلزله قرار گرفتهاند
در زلزله سیسخت کسی جان خود را از دست نداده است، اما توجه میدهم به اعدادی درباره این حادثه: ١۴ هزار نفر تحت تاثیر زلزله قرار گرفتهاند و به بیش از سه هزار واحد مسکونی از ۶۰ تا ۱۰۰ درصد خسارت وارد شده است. معنیاش این است: بیخانمان شدن در روزگار کرونا و شرایط سخت اقتصادی.