سالی که گذشت، لحظات نفس‌گیری را برای دنیای معماری رقم زد. به گونه‌ای که همواره هنگام مرور وقایع سال ۲۰۱۹، این اتفاقات در ذهنمان نقش خواهد بست. معمار بی‌همتا، I.M. Pei، در سن ۱۰۲ سالگی درگذشت. معمار مشهور آرژانتینی، César Pelli که ده سال از Pei جوان‌تر بود نیز در سال ۲۰۱۹ دار فانی را وداع گفت. همچنین کلیسای جامع نوتردام با تاریخ هزارساله‌اش در عرض چند دقیقه در آتش سوخت. با این حال، معماری چیزی جز یک سرمایه‌گذاری آینده‌نگرانه نیست. یک قرن پیش، این جمله تنها به معنای ساخت آسمان‌خراش‌های بسیار بلند مانند ساختمان دیدنی امپایر استیت بود. اما امروزه علاوه بر اینکه انسان به دنبال رساندن ارتفاع ساختمان‌هایش به منتهای آسمان است، بر روی ساخت بناهای سازگار با محیط زیست و همچنین ارزان‌قیمت‌تر در مناطق شهری تمرکز کرده است. این قبیل پیشرفت‌های معماری ، همان‌گونه که چرچیل بیان کرد: « ابتدا ما به ساختمان‌های خود شکل می‌دهیم و سپس آن‌ها به ما شکل خواهند داد.»، آینده بهتری را برای جامعه انسانی در قرن ۲۱ به ارمغان خواهد آورد. به هر ترتیب، علم معماری باید از طریق زندگی روزمره تجربه شود، نه نوشته‌های دو بعدی. ساختمان‌های مدرن، تنها زمانی شکل گرفته و بنا می‌شوند که معماری مدرن و سنتی در کنار هم قرار بگیرند. در این مقاله به بررسی ۱۱ ساختمان دیدنی می‌پردازیم که ساخت آن‌ها در سال ۲۰۲۰ تکمیل خواهد شد. اگرچه انسان معمولا نمی‌تواند به اهمیت معماری یک ساختمان قبل از تکمیل شدن آن پی ببرد، ولی ما معتقدیم این ۱۱ ساختمان تاثیر ویژه‌ای در بهبود چشم‌انداز محیط اطراف خود خواهند داشت.
ساختمان Opus طراحی‌شده توسط شرکت معماری Zaha Hadid (دبی، امارات متحده عربی)
در طول دو دهه گذشته، دبی به مکانی ایده‌آل برای معمارانی که تمایل دارند رویاهای خود را محک بزنند تبدیل شده، اما هیچ معماری تا کنون به اندازه تیم زاها از این فرصت استفاده نکرده است. این شرکت در سال ۲۰۲۰ ساختمانی را تکمیل خواهد کرد که بی‌شک حتی در شهر غنی از معماری مدرن دبی نیز خیره‌کننده خواهد بود. این ساختمان عظیم که اپوس نام گرفته است، یک هتل، ۱۲ رستوران، یک بار در پشت‌بام و ۵۶ هزار فوت مربع فضای اداری را در بر خواهد گرفت. اما جای تعجبی ندارد که به بیرون هتل نگاه کنید و آنچه را که درون آن دیده اید فراموش کنید! این ساختمان دیدنی به طور حیرت‌انگیزی یک حفره وسیع و باز را در میان خود جای داده است که این طرح نیز مانند طراحی‌های قدیمی‌تر این شرکت، همانند رقصی میان جاذبه، حفره و فضا به نظر می‌رسد. در حالی که این طراحی شبیه ساختاری به نظر می رسد که تنها در فضا و سیاره‌ای دیگر می‌توان یافت، روش تیم زاها برای ساخت آن بسیار منطقی بوده است. کریستوس پاساس مدیر پروژه زاها بیان می‌کند: «ما اپوس را به صورت دو برج جداگانه طراحی کردیم که از پایه و بالا به هم متصل شده‌اند. یکی از این روش‌های ساخت حفره وسط ساختمان نیز، گرم کردن قطعات شیشه دردماهای بالاتر از ۱۳۰۰ درجه فارنهایت قبل از ریخته‌گری و سپس به سرعت خنک کردن آن‌ها به منظور افزایش استحکام آن‌ها بود.»
برج Central Park طراحی‌شده توسط Adrian Smith و Gordon Gill(نیویورک، ایالات متحده آمریکا)
تجربه طراحی یک آسمان‌خراش در نیویورک، با تقریبا هر شهر دیگری متفاوت می‌باشد. معماری و خاص بناهای این شهر که با شلوغی و ترافیک موجود در آن گره خورده است، هویت باشکوه نیویورک را تشکیل می‌دهد. هنگامی که شرکت معماری آدرین اسمیت و گوردون گیل که در شیکاگو واقع بود برای طراحی برج Central Park برگزیده شد، با انتظارات زیادی مواجه گردید. برج سنترال پارک ارتفاع بسیار بلندی داشته و در سال ۲۰۲۰ تکمیل خواهد شد. این برج پس از اتمام ساخت، دومین آسمان خراش بلند آمریکا و همچنین بزرگترین ساختمان دیدنی مسکونی دنیا خواهد بود. با این حال، شرکت آدرین اسمیت و گوردون گیل در طراحی ساختمان‌های بلند کم‌تجربه نیست، زیرا این شرکت مسئول ساخت برج خلیفه در امارات و برج پادشاهی در عربستان صعودی نیز بوده است. اما با تمام این تجربیات، ساخت بناهای مرتفع در نیویورک چالش برانگیز است. گوردون گیل، یکی از موسسان شرکت می‌گوید: «نیویورک یکی از زیباترین شهرهای جهان است و بخش زیادی از این زیبایی، از معماری و خاص این شهر نشأت میگیرد. ساخت بنایی با حفظ ویژگی‌های خاص معماری مدرن نیویورکی، در حین چالش برانگیز بودن، فرصتی است که نصیب هرکسی نمی‌شود.». همچنین جالب توجه است که این ساختمان دیدنی 179 واحد لوکس را در خود جای داده است. در گذشته، مسافران با بناهایی مانند ساختمان امپایر استیت و مجسمه آزادی نیویورک را می‌شناختند، اما در 2020 می‌توان برج سنترال پارک را نیز به این لیست اضافه کرد.
ساختمان UNIC طراحی‌شده توسط تیم معماری MAD (پاریس، فرانسه)
پاریس شهری مملو از معماری کلاسیک است. اما ساختمان UNIC که در سال 2020 تکمیل می‌شود، جزء بناهای کلاسیک به شمار نخواهد آمد. این سازه مسکونی در منطقه سرسبز مارتین لوتر کینگ قرار داشته و طراحی مواج آن، فاصله بین طبیعت و سازه مصنوعی را محو می‌کند. این ساختمان سه طبقه، به قدری بلند است که ساکنان آن می‌توانند به طور واضح از پنجره به برج ایفل بنگرند. ساختمان دیدنی مسکونی UNIC مجاور مترو اصلی و ایستگاه اتوبوس واقع گردیده، به همین دلیل ساکنان آن قادراند به راحتی به مناطق مختلف شهر دسترسی داشته باشند. با وجود اینکه پروژه UNIC نخستین طراحی مسکونی شرکت چینی MAD در فرانسه است، معتقدیم که همکاری آن‌ها ادامه‌دار خواهد بود.
گلخانه Qianlong طراحی‌شده توسط تیم معماری Selldorf (پکن، چین)
معمولا سرزمین‌های سنتی و خاص، در مقابل تغییر مقاومت نشان می‌دهند. اما خوشبختانه این موضوع برای گلخانه تاریخی Qianlong چین صدق نمی‌کند. در واقع این فضا توسط امپراتور چهارم سلسله چینگ در شمال شرقی شهر ممنوعه چین بنا شده بود. او قصد داشت پس از گذشت دوره سلطنت 60 ساله خود، پس از بازنشستگی در این فضا مشغول به کار شود. این مجموعه شامل یک گوشه دنج برای استراحت، چندین سایبان و تعدادی ساختمان بود، که همه این‌ها نمادی از معماری سلطنتی دوران چین قدیم به شمار می‌رفت. در دو دهه گذشته، مدرن‌سازی گلخانه کیان‌لونگ روند پیشرفت خیلی خوبی را طی کرده است. امسال در ششصدمین سالگرد شهر ممنوعه، تیم معماری آمریکایی selldorf بازسازی این بنا را به عهده گرفته و قضد دارد در این باغ یک بخش سیاحتی بنا کند. بنیان‌گذار شرکت selldorf می‌گوید: «مقصود ما از ساخت یک مرکز سیاحتی و دیدنی در این باغ این است که مردم بتوانند بهتر با حیات و ماهیت منحصر بفرد باغ کیان‌لونگ آشنا شوند.».
موزه M+ طراحی‌شده توسط شرکت معماری Herzog de & Meuron(هنگ‌کنگ)
شرکت Herzog & de Meuron از زمان تأسیس خود، شهرت زیادی را در زمینه طراحی سازه‌های زیبا و خاص کسب کرده است. آخرین بنای در دست ساخت این شرکت، موزه M+ هنگ کنگ بوده که طبق گفته معماران آن، قرار است نمونه عالی دیگری در کارنامه کاری آنان باشد. قرار است این موزه هنرهای بصری، طراحی و معماری را به نمایش گذاشته و تصاویر متحرکی از 100 سال اخیر هنگ‌کنگ به بازدید کننده‌های خود نمایش دهد. به دلیل داشتن این ویژگی‌ها، موزه M+ از هر موزه دیگری در جهان متمایز خواهد شد. چراغ‌های LED خاصی در این موزه به کار رفته که برای بازدیدکنندگان هم از داخل هم از خارج، طرح‌های زیبایی را به نمایش میگذارد. اگرچه اتمام ساخت این ساختمان دیدنی را در 2020 شاهد خواهیم بود، ولی موزه از سال 2021 بازدیدکنندگان را خواهد پذیرفت.
مهدکودک Courtyard طراحی‌شده توسط شرکت معماری MAD (پکن، چین)
هیچکدام از ساختمان‌هایی که پیش‌تر ذکر کردیم، بهتر از این بنا معماری مدرن و سنتی را ترکیب نکرده است. بنیان‌گذار MAD می‌گوید: «این کودکستان در پکن بنا شده است. ما در طراحی آن فضای سنتی و تاریخی را حفظ کرده، و به فضای بازی خارجی آن کمی چاشنی مدرنیسم اضافه کرده‌ایم. یک مهدکودک ایده‌آل باید در عین استفاده از ابزارهای یادگیری واقعیت، فضایی برای تصورات کودکان نیز باقی بگذارد.». شرکت MAD تلاش بسیاری در راستای حفظ قدمت این ساختمان دیدنی که از سال 1725 بنا شده داشته است. پس از بازسازی این مهدکودک، برای آن سقفی ساخته شده که به نظر می‌رسد بالای ساختمان غوطه‌ور است و نیز آن را از خیابان اطراف جدا می‌کند. به زودی حدود 400 کودک می‌توانند آزادانه در محیط این زمین‌بازی که بسیار هنرمندانه طراحی شده، پرسه بزنند.
برج Vista طراحی‌شده توسط تیم معماری Studio Gang (شیکاگو، آمریکا)
جین گنگ، بنیان‌گذار و مدیر تیم استودیو، یک معمار بی‌مانند در نسل خود می‌باشد که طراحی‌هایش به محیط شهری شگفتی و زیبایی می‌بخشد. جدیدترین سازه او، برج VISTA، بار دیگر توانایی وی در ساختن ساختمان‌های ویژه و متفاوت را ثابت کرد. این برج در امتداد رودخانه شیکاگو و نزدیک ساحل بنا شده که یکی از محورهای اصلی شهر محسوب می‌شود. ساخت این برج چیزی حدود 1 میلیارد دلار هزینه داشته و پس از اتمام، سومین آسمان‌خراش بلند شیکاگو به شمار خواهد آمد. بخش پایین این ساختمان، هتلی است که طبقه 13 تا 93 آن تماماً مسکونی خواهد بود. طراحان این برج علاوه بر زیبایی داخلی، بر زیبایی بیرونی و محیط اطراف برج نیز تاکید داشته‌اند. به گونه‌ای که مردمی که در محیط بیرون قدم می‌زنند نیز از زیبایی جدیدترین برج شیکاگو لذت خواهند برد.
موزه Fine Arts (آثار هنری) طراحی‌شده توسط تیم معماری Steven Holl (تگزاس، آمریکا)
طراحی بنایی در کنار ساختمان‌ها و باغ‌های ساخته شده توسط مشاهیری مانند میس ون دروهه، رافائل مونئوو ایسامو نوگوچی کار هر معماری نیست. اما استیون هول تنها یک یک معمار معمولی نیست! این بلندپرواز آمریکایی، آثار مشهور و ارزشمندی مانند مرکز Knut Hamsun، موزه Kiasma و تالار Simmons را در کارنامه کاری خود دارد. موزه آثار هنری، حدود یک قرن پیش افتتاح شد و سال 1958 میس ون دروهه به طرح آن بناهایی را اضافه کرد که ارزش موزه را از لحاظ معماری بالاتر برد. حدود نیم قرن بعد، معمار برجسته اسپانیایی رافائل مونئو نیز استعداد خود را به پای این موزه ریخت. با این حال، تغییراتی که بعدها استیون هول در این موزه ایجاد کرد به تنوع، کاربرد و راحتی ساختمان افزود. ساختمان دیدنی Kinder که در نوامبر 2020 در موزه آثار هنری افتتاح خواهد شد، مدل جدیدی از موزه را ارائه می‌دهد. برای مثال، نور طبیعی مناسبی از پشت‌بام عبور کرده و تالار را پر می‌کند، بدون اینکه به هیچ یک از آثار هنری روی دیوار آسیب برساند. سقف نیز به عنوان یک پوشش درخشان برای انتقال نور به تالار عمل می‌کند. ساختمان Kinder در میان ساختمان‌های میس ون دروهه و رافائل مونئو قرار گرفته است. هنگامی که به موزه مرمت‌شده Fine Arts نزدیک شوید، توسط زیبایی این ساختمان طراحی‌شده توسط استیون هول مدهوش خواهید شد.
ساختمان The Factory (کارخانه) طراحی‌شده توسط تیم معماری OMA (منچستر، بریتانیا)
زمانی که کارخانه در اواخر سال 2020 به اتمام برسد، اولین ساختمان عمومی تیم OMA در انگلستان به شمار خواهد رفت. این تیم پیش‌تر با طراحی ساختمان‌هایی همانند کتابخانه مرکزی سیاتل، Casa Da Musica پرتغال و سفارت هلند در برلین، جهان معماری را نورانی کرده است. تیم OMA پس از شکست دیگر شرکت‌های بین‌المللی معماری به عنوان رقبای خود، ساخت The Factory را به عهده گرفت. مدیر این پروژه می‌گوید: «جالب‌ترین جنبه این ساختمان، فضای بزرگ آن و چگونگی شکل‌دهی به این فضا است.». این ساختمان دیدنی یک سالن به ارزش 140 میلیون دلار نیز دارد که به دلیل دارا بودن قابلیت برقراری ارتباط مداوم بین پشت و جلو و تماشاچیان و اجراکنندگان، محل مناسبی برای برگزاری جشنواره‌ها نیز می‌باشد. پیش‌بینی می‌شود که کارخانه منجر به ایجاد 1500 شغل تمام وقت شده و طی ده سال 1.4 میلیارد دلار به اقتصاد کشور کمک کند. هدف از این پروژه کمک به شکوفایی دوباره شهر پس از یک دوره رکود صنعتی بوده است.
موزه المپیک و پارا المپیک U.S. طراحی‌شده توسط تیم معماری Diller Scofidio و Renfr(کلورادو، آمریکا)
برای توصیف موزه المپیک و پارا المپیک بهتر است به جای کلمات فضا و حدود، از کلمات انرژی استفاده کنیم، زیرا به نظر می‌رسد که این موزه در حال حرکت و تکان خوردن می‌باشد. در ساخت فضای بیرون ساختمان، از حرکات ورزشکاران الهام گرفته شده است. این موزه یک مسیر مارپیچ از گالری‌های پنجره‌ای را در بر میگیرد. خمیدگی ساختار درونی ساختمان، حس اشتیاق و تقلا را برای بازدیدکنندگان تداعی می‌کند. این ساختارها، زبان هنر معماری برای آماده‌سازی ذهن بازدیدکنندگان به منظور آموختن داستان‌های خارق‌العاده ورزشکاران المپیک و پارا المپیک است. این شرکت با تجربه معماری، 450 میلیون دلار برای ساخت این موزه صرف کرده است. مدیر پروژه این موزه بیان می‌کند: «یکی از نکات ضروری در ساخت یک موزه عمومی، در نظر گرفتن فضای کافی برای جای دادن همه بازدیدکنندگان است. در طول روند طراحی، ما از چندین ورزشکار معلول نیز برای اطمینان حاصل کردن از راحتی فضا کمک گرفتیم، تا بازدید از موزه تجربه مناسبی برای همگان باشد».
استادیوم ملی ژاپن طراحی‌شده توسط تیم معماری Kengo Kuma (توکیو، ژاپن)
امسال همه چشم‌ها برای آغاز المپیک تابستانی به ژاپن دوخته شده است. اما استادیوم ملی بیشترین توجه را به خود جلب کرده است، زیرا میزبان مراسم افتتاحیه و اختتامیه بازی‌های المپیک و پارالمپیک 2020 خواهد بود. این استادیوم با 65 هزار صندلی، توسط معمار ژاپنی Kengo Kuma با الهام‌گیری از معابد Edo ساخته شده است. این را می‌توان با نگاه به استادیوم نیز فهمید، زیرا در ساخت آن از الوار زیادی استفاده گردیده که با استایوم‌های بتنی و فولادی امروزی مغایرت دارد. در ابتدا، طراحی این استادیوم به شرکت زاها حدید سپرده شد، اما تعداد زیادی از مردم ژاپن از طراحی بسیار مدرن و هزینه‌های گزافی که به این پروژه اختصاص داده بود ناراضی بودند. در نهایت دولت ژاپن به دنبال معماران جدیدی گشت و به Kuma رسید. استادیوم ملی ژاپن حدود 100 فوت از سطح خیابان فاصله دارد، به همین دلیل بازدیدکنندگان به راحتی قادر به عبور از فضای سبز، نشستن روی نیمکت‌ها و لذت بردن از چشم‌اندازهای طبیعی توکیو خواهند بود.
منبع: www.architecturaldigest.com
