مسجد سلطان احمد استانبول (که به مسجد آبی نیز معروف است)، یکی از باشکوه‌ترین بنا‌های کشور ترکیه به شمار می‌رود. نام «آبی» از کاشی‌های آبی به کار رفته داخل بنا گرفته شده است.
گنبدهای آبشاری و شش منار باریک مسجد سلطان احمد، آسمان استانبول را به تصرف خود درآورده‌اند. در قرن ۱۷ سلطان احمد اول تصمیم به ساخت مکانی برای پرستش مسلمانان گرفت که حتی از ایا صوفیه نیز بهتر باشد. این دو مسجد شاخص بزرگ، در میدان اصلی استانبول در کنار یکدیگر قرار دارند.
تاریخچه مسجد سلطان احمد
مسجد آبی به دستور سلطان احمد اول و در زمانی که تنها ۱۹ سال داشت ساخته شد. این مسجد در نزدیکی ایا صوفیه قرار دارد و بر روی محوطه یک میدان اسب دوانی باستانی و کاخ امپراطوری بیزانس بنا شده است. موزائیک‌های کاخ مذکور را در موزه موزائیک در همان نزدیکی می‌توانید تماشا کنید. پروژه ساخت مسجد آبی در سال ۱۶۰۹ آغاز شد و ۷ سال به طول انجامید. معماری که طراحی مسجد سلطان احمد را به عهده داشت فردی به نام آقا محمد بود که جدش را اعدام کردند. سلطان احمد که بسیار نگران به پایان رسیدن این مسجد بزرگ بود اغلب خود درگیر روند کار می‌شد. او تنها یک سال پس از اتمام ساخت شاهکارش در سن ۲۷ سالگی درگذشت. پیکر او به همراه همسر و سه پسرش در بیرون مسجد دفن شده است. مجموعه مسجد اصلی شامل یک مدرسه، بیمارستان، یک مدرسه ابتدایی، بازار، عمارت و گور مؤسس آن بود که متأسفانه اکثرشان در قرن ۱۹ تخریب شدند.
معماری مسجد سلطان احمد
مسجد سلطان احمد پنج گنبد اصلی، شش مناره و هشت گنبد فرعی دارد. طراحی مسجد حاصل انباشته شدن دو قرن تجربه در ساخت و ساز مساجد عثمانی است. در این بنا برخی عناصر مسیحی بیزانسی مربوط به ایا صوفیه، با معماری سنتی اسلامی ترکیب شده اند و این مسجد آخرین مسجد بزرگ دوره ی کلاسیک محسوب می شود. محمد آقای صدفکار، با آمیختن ایده های استادش، سنان، در معماری مسجد، قصد خلق بنایی عظیم و با شکوه را داشت.
