رنگ و رزین
اختصاصی ساختمان آنلاین: با پیشرفت فناوری دانشمندان به این نتیجه رسیدند که رزین‌های طبیعی قابلیت تبدیل شدن به پلیمر را دارند. به مرور زمان تولید و تصفیه رزین‌های مصنوعی با هزینه کمتر و به صورت گسترده صورت گرفت. رزین‌های مصنوعی ساخته شده پایدارتر و با خواص قابل پیش‌بینی و یکنواخت‌تر از رزین‌های طبیعی تولید شدند. بنابراین رزین‌های مصنوعی بسیار کاربردی‌تر و قابل استفاده در تولید انواع پلاستیک و رنگ‌های صنعتی نیز هستند.
حلال‌ها مایعات فراری هستند که برای حل کردن رزین مربوط به هر رنگ مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مایعات نقش اصلاح و تعدیل‌کننده خواص رنگ را بر عهده دارند. حلال باید قابلیت حل کردن رنگ مورد نظر را داشته باشد و همچنین باید ویسکوزیته رنگ را در حد متعادلی نگاه دارد. نوع حلال می‌تواند بر پارامترهای کیفی، وسیکوزیته، خواص برس خوری، سرعت خشک شدن، و چند خاصیت دیگر اثر می‌گذارد.
ماده معروف و زینتی کهربا نیز در اثر سخت شدن رزین گیاهی به دست می‌آید و اغلب به رنگ‌های طلایی تیره یافت می‌شود که رنگ متعارف رزین‌های گیاهی است. کهربا به صورت نادر نیز به رنگ آبی دیده می‌شود.
خواص حلال‌ها
قدرت حلالیت، سرعت تبخیر، نقطه جوش، طیف تقطیر، نقطه اشتعال، دانسیته، سمیت، درصد آب، قدرت اسیدی، یا قلیایی، بر اساس خواص گفته شده برای حلال‌ها به گروه‌های زیر تقسیم می‌شوند:
- حلال‌های الکلی (متانول، اتانول، ایزوپروپل الکل)
- حلال‌های کتونی (استون، متیل اتیل کتون، متیل ایزوبوتیل کتون)
- حلال‌های اتری (دی اتیل اتر، دی ایزوپروپیل اتر)
- حلال‌های استری (متیل استات، اتیل استات، نرمال بوتیل استات)
- حلال‌های طبیعی (روغن کاج، دی نپین)، این نوع حلال از درختان کاج و صنوبر به دست می‌آیند و در گذشته مصارف بسیاری در ساخت رنگ‌های ساختمانی و رنگ‌های هنری داشته‌اند.
- حلال‌های هیدروکربنی آروماتیک (بنزن و تولوئن)
- حلال‌های هیدروکربنی آلیفاتیک (وایت اسپریت نفت)
- حلال‌های هیدروگربنی کلره (متیل کلریاد، تری کلرو اتیلن)
رزین اصطلاحی طبیعی برای پلیمرهای طبیعی و مصنوعی است که در سال‌های اخیر رواج پیدا کرده است. منابع طبیعی برای تولید رزین‌ها حیوانات، گیاهان، و مواد معدنی هستند. پلیمرها به سادگی شکل‌پذیر بوده و دوام و پایداری بیشتری دارند. پایه اصلی هر پوشش آلی را رزین تشکیل می‌دهد و وظیفه اصلی رزین‌ها عبارتند از:
- ایجاد پوشش فیلم بر روی سطح (وظیفه اصلی)
- چسبندگی به خود و سطح رزین که معمولا با سه نوع پیوند به وجود می‌آید. پیوند شیمیایی، پیوند قطبی و پیوند مکانیکی
- مقاومت در برابر عوامل خورنده
انواع رزین‌ها
- رزین‌های پلی استر
- رزین‌های فنولیک
- رزین ونیل استر
- رزین اپوکسی
- رزین‌ها از نظر نوع مصرف در صنعت رنگ عبارتند از:
- رزین‌های آلکیدی (رزین‌های آلکید کم روغن، رزین‌های آلکید پر روغن، آلکید‌های رزین غالب یا چسب اغلب پوشش‌های تجاری بر پایه روغن)
- رزین‌های آلکیدی اصلاح شده (آلکید – استایرینه، استراپوکسی)
- رزین‌های پلی استر (پلی استر اشباع، پلی استر غیر اشباع)
- رزین وینیل استر
- رزین‌های آمین دار(اوره فرمالدئیدها، ملامین فرمالدئید)
- رزین‌های فنولیک (رزول، نوولاک و رزوین‌های فنلیک اصلاح شده)
- رزین‌های نیترو سلولوزی
- رزین‌های اپوکسی (رزین‌های اپوکسی پلی آمید، رزین‌های اپوکسی پلی آمین)
- رزین‌های پلی اورتان
- رزین‌های سیلیکونی
- رزین‌های کلروکائوچو
- رزین‌های وینیلی
- رزین‌های سلولزی
- رزین‌های اکریلیک
اگر به این مقاله علاقه‌مند بوده‌اید شاید مقاله زیر نیز برای شما جذاب باشد:
