آسفالت لاستیکی، حاوی مصالح متداول مورد استفاده در روکش جاده است که با خرده لاستیک بدست آمده از تایر های مستهلک خودروها، ترکیب می گردد و به عنوان روکش نهایی در جاده استفاده می شود.
خاصیت ارتجاعی بالای خرده لاستیک ها منجر می شود که روکش جاده ۵۰ برابر در مواجه با فشار، شکست و خستگی نسبت به آسفالت متداول، مقاوم گردد. این فرآیند شامل حذف مواد اضافی چون سیم، گرد و غبار، شیشه و سنگ از لاستیک است که پس از خرد کردن به تکه های بسیار ریز، در ترکیب آسفالت بکار گرفته می شود.
در جامائیکا نیز استفاده از فناوری جدید، در بهسازی جاده ها در دست بررسى است که آسفالت لاستیکی بهترین نوآوری موجود در این فناوری است.
سالانه بیش از یک میلیون لاستیک در جامائیکا دور انداخته می شود. این میزان زباله ی پلاستیکی، تبعات جبران ناپذیری برای محیط زیست به همراه خواهد داشت که با بکارگیری آن در آسفالت جاده ها، در کنار صرفه جویی هزینه و افزایش طول عمر آسفالت، تاثیر بسزایی در حفظ محیط زیست خواهد داشت.
منبع: کانال اعضای نظام مهندسی ساختمان
