با وجود بافتهای فرسوده نیازی نیست در بیابان خانه بسازیم

به گزارش خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری ساختمان آنلاین، محمد آئینی در جریان برگزاری همایش نقش انبوه‌سازان در نهضت ملی مسکن با تحقق بازآفرینی شهری ضمن بیان مطلب فوق و  با اشاره به اینکه ۱۶۶ هزار هکتار بافت فرسوده داریم که با این آمار مشخص می شود که ۲۰ درصد سطح شهرها که ۳۰ درصد جمعیت شهری در آن ساکن است را شامل می شود افزود:۱۲۲ هزار هکتار بافت تاریخی داریم که محدودیت های میراث فرهنگی در این محدوده ها نیازمند گره گشایی است که می توان با یک بسته تشویقی خاص این موضوع را اجرایی کرد.

وی افزود: البته در این خصوص بسته تشویقی آماده شده و به شورای پول و اعتبار ارائه شده است که بر اساس آن تسهیلات بالایی برای مقاوم سازی بافت های تاریخی پرداخت شود.

این مقام مسوول خاطر نشان ساخت: ۶۰ هزار هکتار سکونتگاه غیر رسمی داریم اما متاسفانه امسال دیوان عدالت اداری صدور پروانه ساخت را محدود کرده و مانع شده است. البته به غیر از این محدویت باید به موضوع بیمه تامین اجتماعی نیز اشاره کرد که به ضرر بافت فرسوده تمام می شود. به عنوان مثال در بافت فرسوده سیروس و هرندی این موضوع صدق می کند که موجب ضرر و زیان بافت فرسوده می شود که کاهنده نوسازی است.

آئینی اضافه کرد: ۷۴ هزار هکتار بافت میانی داریم که می تواند از بسته های تسهیلات استفاده کند. نگاه ما این است که در ارتباط با بازآفرینی شهری هم توانمندسازی ساکنان و نفوذپذیری و تامین خدمات مطرح شود.

معاون وزیر راه و شهرسازی تاکید کرد: در حال حاضر با کاهش سرانه های ورزشی و خدماتی مواجه هستیم این در حالی است که با دو میلیون و ۷۰۰ هزار واحد مسکونی بنای ناپایدار مواجه هستیم که متاسفانه ۱۰ میلیون نفر در آن مناطق ساکن هستند. اگر یک زلزله با ریشتر پایین رخ دهد جان ۱۰ میلیون نفر در معرض خطر مستقیم است و امکان فرار هم نخواهد بود.

آئینی با اشاره به اینکه اینجا مسئولیت اجتماعی مطرح می شود گفت: قبل از دولت سیزدهم در کل ۲۲۰ هزار واحد مسکونی فرسوده تخریب و نوسازی شد اما الان با یک رشد بالایی مواجه هستیم. نوسازی بافت فرسوده تهدید نیست بلکه فرصت است چرا که ظرفیت اضافی برای تولید مسکن ایجاد می کند.

وی ادامه داد: نیازی نیست که در بیابان تولید مسکن کرد. در حالیکه در بافت فرسوده تمام زیرساخت ها وجود دارد. این حق را از مردم و ساکنان بافت فرسوده نگیریم و بگذاریم در جایی که دوست دارند ساکن شوند.

معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به اینکه برخی رسانه ها گزارش می کنند که سرمایه گذاری در بافت فرسوده کاهش یافته است و این به هیچ وجه صحت ندارد تاکید کرد: در سال ۱۴۰۰ صدور پروانه ساختمانی ۱۴ هزار فقره بود در حالیکه در سال ۱۴۰۱ این عدد به ۱۶ هزار فقره رسید و رشد بیش از ۱۶ درصدی را تجربه کرد.

وی ادامه داد: در دو ماه فروردین و اردیبهشت در بافت فرسوده صدور پروانه در بافت فرسوده رشد خوبی داشت و بالغ بر ۲۸۵ درصد رشد را حکایت می کند. راهبرد ما در دوره جدید در بازآفرینی شهری این بود که مداخله مستقیم را محدود و ممنوع کردیم. در بازآفرینی شهری باید بخش خصوصی ورود کند چرا که مردمی سازی راهبرد شرکت بازآفرینی شهری است.

آئینی در خصوص تدوین بسته های تشویقی موثر در رفع موانع گفت: بسته های تشویقی شهرسازانه ۸ ماه پیش آغاز شد و این بسته برای اولین بار توسط شورای عالی شهرسازی و معماری برای تمام شهرها مصوب شد که هر شهری علاوه بر این مناسب با شرایط خاص تشویق های تکمیل تری را مصوب کند.

معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به دلایل عدم اجرایی‌شدن برنامه‌ها در بافت فرسوده، گفت: عامل اصلی عدم تحقق این برنامه‌ها به دلیل ناتوانی ساکنان این مناطق در بخش مالی بوده و به‌تنهایی قادر به بازسازی نمی‌باشند، از سوی دیگر سازنده‌ها رغبت به حضور در این مناطق ندارند، چرا که در این محدوده‌ها توجیه اقتصادی لازم وجود ندارد.

وی ادامه داد: سومین مورد نیاز به وجود یک حلقه واسط بین ساکنان و سرمایه‌گذاران است که در این بخش مشکل داریم با توجه به انتظاراتی که از بخش خصوصی برای حضور در این مناطق وجود دارد بایستی امتیازاتی به آنها داده شده تا سرمایه‌گذاری در بافت فرسوده برای آنها توجیه اقتصادی داشته باشد.

آئینی ادامه داد: پس اگر به دنبال رساندن بازار مسکن به تعادل هستیم و می خواهیم عرضه مسکن سریع‌تری داشته باشیم بافت فرسوده بهترین گزینه است، چرا که در این بافت به دلیل وجود خدمات زیر بنایی هزینه‌های کمتری بر مردم و دولت تحمیل می‌شود؛ بدین معنی که بر خلاف مناطق و یا شهرهای دیگر نیاز به الحاق زمین نیست و علاوه بر آن در موضوع خدمات نیز به حداقل امکانات نیاز داریم.

او با بیان اینکه به دلیل مزایایی که ساخت مسکن در بافت فرسوده دارد و اولین مورد آن سریع‌تر ساخته شدن آن است بخش خصوصی سعی می کند سرمایه خود را هر چه سریعتر آزاد کند ادامه داد: زمان صدور و پایان کار ساختمانی در بافت های فرسوده در تهران کمتر از ۲۴ ماه است چرا که تلاش بخش خصوصی بر این است که سریع‌تر سرمایه خود را به حرکت در بیاورد. اما در مدل های دولتی و ساخت مسکن در شهرهای جدید اینگونه نیست.