رونمایی از کتاب «نظریه‌های نوین ساخت مسکن» با حضور سفیر ژاپن و رییس انجمن صنعت ساختمان

به گزارش ساختمان آنلاین، در ابتدای این مراسم پژمان جوزی، رییس انجمن صنعت ساختمان این رویداد را گامی در راستای مسئولیت اجتماعی و تقویت پیوندهای علمی و فرهنگی میان دو کشور دانست.

وی با اشاره به پیشینه طولانی و موفق تعاملات ایران و ژاپن، اظهار داشت:  شرایط میان جمهوری اسلامی ایران و کشور ژاپن از نمونه‌های موفق تعاملات جهانی در عرصه‌های فرهنگی، علمی و اقتصادی است که بر پایه احترام متقابل، درک فرهنگی و منافع مشترک شکل گرفته است.

رئیس انجمن صنعت ساختمان همچنین به روابط علمی میان دو کشور اشاره کرد و تعاملات دانشگاهی و پژوهشی ایران و ژاپن را از مهم‌ترین دستاوردهای این همکاری‌ها دانست. وی با ذکر نمونه‌هایی از این تعاملات، خاطرنشان کرد:  تبادل استادان، دانشجویان و پژوهشگران و اجرای پروژه‌های تحقیقاتی مشترک در زمینه‌هایی نظیر فناوری، انرژی، محیط‌زیست، پزشکی و علوم انسانی از جمله دستاوردهای مهم روابط علمی ایران و ژاپن است. به‌عنوان نمونه، سند همکاری دو کشور درباره حفظ دریاچه ارومیه، یکی از همکاری‌های موفق علمی و زیست‌محیطی میان تهران و توکیو به شمار می‌رود.

وی افزود:  عواید حاصل از فروش این کتاب به دانشجویان کم‌برخوردار رشته مهندسی عمران دانشگاه امیرکبیر اختصاص خواهد یافت. این اقدام در راستای مسئولیت اجتماعی و حمایت از نسل آینده مهندسان کشور صورت می‌گیرد.

معماری ایران در منطقه و جهان ممتاز است

درادامه اين مراسم تاماكى تسوكادا، سفير ژاين در ايران با تشکر از پژمان جوزی برای کمک به انتشار این کتاب، اظهارداشت: ميثم معصومى(مترجم کتاب) يكى از ايرانياني است كه با بورسيه دولت ژاين به اين كشور آمد واكنون توانسته است مطالعات و پژوهش هاى ارزشمندى در حوزه معمارى انجام دهد. او انتشار اين كتاب را نه تنها اقدامى فرهنگی، بلكه گامى در مسير تحكيم مناسبات علمى وانسانى ميان دو ملت توصيف كرد وگفت: گرچه كشور در سال هاى اخير در عرصه اقتصادى با چالش هايى روبه رو بوده است، اما در زمينه معمارى، همچنان جايگاهی ممتاز در منطقه وحتى در سطح جهانى دارد. به تازگی نيز نمايشگاهى در شهر تهران برگزار شدكه بر پايه ايده هاى يكى از معماران فقيد و برجسته ژاپنی شكل گرفته بود. اين نمايشگاه كه با استقبال قابل توجهى مواجه شد، نماد بارزى از تأثير متقابل اندیشه های معماری دو‌ کشور به شمار میرود.

احسان احمدى، معمار وعضو هيئت علمى دانشكده معمارى دانشگاه  تهران در این مراسم گفت:از جمله ویژگی‌های برجسته‌ این ترجمه، روانی و بی‌تکلف بودن آن است که نشان‌دهنده‌ تسلط مترجم بر زبان ژاپنی است. این اثر برخلاف بسیاری از کتاب‌های معماری ژاپنی که از انگلیسی ترجمه شده‌اند، مستقیماً از زبان مبدا ترجمه شده و این امر موجب حفظ دقت علمی و مفهومی متن اصلی شده است.

وی افزود: ترجمه‌ آثار علمی، به‌ویژه در حوزه‌های تکنولوژیک، باید با شناخت دقیق از جامعه‌ مبدا و مقصد انجام شود و همچنین برای انتقال تجارب کشورهای دیگر در حوزه مسکن باید ظرفیت های جامعه بومی ارزیابی شود.

اهمیت الگو برداری از تجربه ژاپنی‌ها در حل مسئله مسکن

همچنین حسین ایمانی جاجرمی،عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، به تأثیر فرهنگ ژاپنی بر ایران و نقش آن در الهام‌بخشی به ایرانیان پرداخت و گفت: اولین تصويرى كه ما ايرانى ها از کشور ژاپن  داريم، به دوران مشروطه برمی گردد. براى ما، تجربه دوران ميجى در ژاپن بسيار مهم بود؛ خصوصا از آن جهت كه ژاپنی ها در آن زمان توانستند مشروطه خواه شوند و نوعى دموكراسى آسيايى را پايه گذارى كنند وتجربه ژاپن در شكست روسيه تزارى كه آن زمان براى ايران تهديد محسوب مى شد، براى ايرانيان جالب بود.

وی در ادامه  گفت: این کتاب نشان می‌دهد که ژاپنی‌ها چطور با دقت تمام، تجربه‌های سایر کشورها را مطالعه می‌کنند و در عین حال فرهنگ بومی خود را به‌خوبی می‌شناسند. آن‌ها توانسته‌اند این دو اصل را با هم ترکیب کنند و به موفقیت‌های بزرگی در حوزه‌هایی چون مسکن دست یابند.

ایمانی همچنین افزود: یکی از نکات جالب این کتاب، توجه ژاپنی‌ها به انواع مسکن برای گروه‌های اجتماعی مختلف است. برخلاف تجربه مسکن مهر در ایران که مسکن‌هایی یک ‌شکل و کلیشه‌ای ارائه می‌دهد، ژاپنی‌ها به نیازهای متنوع گروه‌های اجتماعی توجه کرده‌اند.

وی به تجربه ژاپن در واگذاری بخش زیادی از تولید مسکن به شرکت‌های کوچک اشاره کرد و گفت: این اقدام باعث شده است که علاوه بر شرکت‌های بزرگ، شرکت‌های کوچک نیز سهم قابل‌توجهی در بازار مسکن داشته باشند و تولید مسکن با کیفیت و متنوع را ارتقا دهند.

وجود ديوار برشى در ساختمان هاى بتنی بايد الزامى باشد

ازدیگر سو‌ نعمت حسنی، استاد دانشگاه شهید بهشتی، به اهمیت ارتباط میان اقتصاد، فرهنگ و مدیریت در توسعه کشورها اشاره کرد و تأکید داشت که بدون این تعاملات، امکان بهره‌گیری از شیوه‌های نوین مدیریتی در ایران وجود نخواهد داشت. وی با اشاره به تجربیات ارزشمند ژاپن افزود:  ژاپن کشوری است که با کمبود منابع طبیعی مواجه است، اما توانسته از نیروی انسانی به‌عنوان سرمایه اصلی خود بهره ببرد. نظام تربیتی ژاپن یکی از قوی‌ترین ساختارهای آموزشی در دنیاست و پایه و اساس توسعه این کشور را شکل داده است. نظام آموزشی آن‌ها نه‌تنها بر محتوا، بلکه بر ساختار و تربیت مهارت‌محور تمرکز دارد.

حسنی مشکلات موجود در حوزه ساخت‌وساز در کشور را بررسی کرد و اظهار داشت:  در زلزله كوبه ژاپن كه بنده در آن حضور داشتم بيشتر ساختمان هايى كه آسيب ديدند، بتنی بودند. اين مساله نشان مى دهدكه ساخت بتن در محل (درجا) مشكلات بسيارى دارد. راهکار، استفاده از بتن پیش ساخته در كارخانه است؛ اما دراين روش، مساله اتصال قطعات نيز مطرح مى شود كه خود چالش بزرگی است. ما بايد به دنبال روش هايى باشيم كه ساده و اجراشدنى بانيروهاى موجود باشند، حتى اگر خطاهايى رخ دهد، تا ساختمان دچار ريزش نشود. براى مثال، وجود ديوار برشى در ساختمان هاى بتنی بايد الزامى باشد واستفاده از قاب هاى خمشى ممنوع شود.

وی همچنین به اهمیت صنعتی‌سازی فرآیندهای ساخت‌وساز اشاره کرد و گفت:  در ژاپن بسیاری از فرآیندهای ساخت‌وساز به کارخانه‌ها منتقل می‌شود. این امر نه‌تنها به کاهش خطاهای انسانی کمک می‌کند، بلکه استانداردسازی و ایمنی سازه‌ها را نیز بهبود می‌بخشد. ما نیز باید به سمت روش‌هایی برویم که در کنار سادگی، امکان اجرای صحیح را برای کارگران فراهم کنند.

حسنی در بخشی دیگر از سخنان خود به کتاب«ژاپن چگونه ژاپن شد»اشاره کرد و گفت:این کتاب که مضمون اصلی آن تربیت برای توسعه و توسعه برای تربیت است، به‌خوبی نشان می‌دهد که ژاپن چگونه توانسته است از نظام تربیتی خود به‌عنوان ابزاری برای توسعه بهره گیرد. ژاپن، برخلاف بسیاری از کشورها، هر زمان با چالش‌های جدیدی مواجه می‌شود، به‌جای ضعف، نظام آموزشی و تربیتی خود را تقویت می‌کند و با این روش مشکلات خود را حل می‌کند.

وی همچنین افزود: ژاپن به ما نشان می‌دهد که چگونه می‌توان آموزش را به‌عنوان اساسی‌ترین ابزار توسعه به کار گرفت. این کشور، با سرمایه‌گذاری در تربیت انسان‌ها، توانسته راهکارهایی خلاقانه برای بسیاری از مشکلات بیابد. کشورهایی مانند بنگلادش و ژاپن از نظر منابع طبیعی مشابه هستند، اما تفاوت آن‌ها در این است که ژاپن نیروی انسانی خود را به‌عنوان سرمایه اصلی در نظر گرفته و روی آن کار کرده است.

انتقال تکنولوژی ساخت‌وساز بدون فرهنگ‌سازی محکوم به شکست است

در پایان میثم معصومی، مترجم کتاب نیز گفت: صنعتی‌سازی ساخت‌وساز بدون توجه به بستر اجتماعی و فرهنگی، راهکار پایدار حل بحران مسکن نیست و‌ما باید با الگوبرداری از تجارب موفق کشور ژاپن، تکنولوژی را به زبان محلی ترجمه کنیم، نه اینکه صرفاً ماشین‌آلات وارد کنیم.

معصومی با اشاره به تمایز این کتاب با سایر آثار معماری گفت: این اثر به‌جای تمرکز بر برج‌های لوکس، راهکارهای عملی برای مسکن اقشار ضعیف ارائه می‌دهد. ژاپن ثابت کرده می‌توان با تلفیق تکنولوژی پیشرفته و معماری بومی، مسکنی ایمن و مقرون‌به‌صرفه تولید کرد.

وی با اشاره به محتوای کتاب افزود: ژاپنی‌ها ثابت کرده‌اند که می‌توان تکنولوژی پیشرفته را با سنت‌های بومی تلفیق کرد.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: شرکت‌های ژاپنی گاهی 20 سال زمان صرف مطالعه رفتار خانواده‌ها می‌کنند تا بتوانند مسکن مناسب برای آنها طراحی کنند. این سطح از توجه به نیازهای اجتماعی است که صنعتی‌سازی مسکن را موفق می‌کند.