پیامدهای خانه‌سازی دولتی بدون توجه به تنش‌های آبی

به گزارش خبرنگار ساختمان آنلاین ، دکتر بنفشه زهرایی، دبیر کارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی اظهار کرد: متاسفانه شاهدیم، در شهرهایی از فلات مرکزی ایران که هم‌اکنون در تأمین آب شرب با چالش‌های جدی مواجه هستند، طرح‌های توسعه مسکن با گستردگی قابل توجه در حال برنامه‌ریزی و اجراست.

در همین راستا علی محمدی راد در گفتگو با خبرنگار ساختمان آنلاین اظهارداشت: اساسا مشکل کم آبی پدیده ای است که از سوی نهادهای ذی ربط مورد غفلت واقع شده است و متولیان امر در این زمینه با هم هیچگونه تعاملی ندارند ،بنابراین طبیعی است که در چنین شرایطی ،وزارت راه نیز طرح نهضت ملی مسکن را بی توجه به بحران کم آبی اجرایی کند،ضمن اینکه به طور کلی طرح نهضت ملی مسکن بی برنامه و بی توجه به طرح های آمایش سرزمین در حال اجرا است.

این کارشناس شهری با اشاره اینکه اساسا طرح های آمایش سرزمین برای بهره وری بهینه و عادلانه از منابع کشور است خاطرنشان ساخت: بی توجهی به طرح های توسعه سرزمین در ساخت مسکن تاکنون با خسارات های مالی و جانی بیشماری همراه بوده است که از جمله آن می توان به حوادث ناشی از سیل طی سالهای اخیر اشاره کرد.

محمدی راد با بیان اینکه در همان ابتدای طرح نهضت ملی مسکن بسیاری از کارشناسان بر لزوم در نظر گرفتن طرح های آمایش سرزمین در اجرای این طرح تاکید کردند اظهارداشت: در طرح مسکن مهر نیز بی توجهی به طرحهای بالادستی در اجرای این واحدها سبب شد بخش عظیمی از سرمایه های کشور به دلیل ساخت مسکن سکونت ناپذیر حیف ومیل شود ،اما این تجربه منفی به هیچ وجه برای مسوولان فعلی بخش مسکن جنبه عبرت آموزی نداشته است.

وی با بیان اینکه بحران بی آبی به مرحله هشدار رسیده است و بنا بر گزارشها در صورت پرنشدن سدها ،تهران فقط برای 100 روز ذخیره آبی دارد تاکید کرد: نتیجه برخورد سیاسی با بخش مسکن سبب شده است که تمام توان دولت معطوف به آمارسازی بخش مسکن باشد و اسناد بالادستی و طرح های آمایش سرزمین در حد قوانین فانتزی تنزل پیدا کند.

این کارشناس حوزه شهری با اشاره به اظهارات دبیر کارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی که تاکید کرده است شیوه کنونی «توسعه مسکن» در مناطق کم آب کشور نشانه‌ای از عدم به رسمیت شناخته شدن بحران آب در کشور است تصریح کرد: برخلاف شعارهای اولیه مسوولان که گفته می شد هدف از طرح نهضت ملی مسکن گذاشتن آجر روی آجر و یا خانه سازی صرف نیست ،اما به نظر می رسد دقیقا در عمل هدف فقط خانه سازی است ،بدون اینکه در نظر گرفته شود که آیا این واحدها به سکونت پایدار منجر می شوند یا خیر .

محمدی راد همچنین درباره اینکه بی توجهی به الگوی بی آبی در سطح کلان کشور و ساخت مسکن بدون توجه به این مساله چه تبعاتی دارد گفت: این مساله باعث ساخت واحدهای مسکونی می شود که سکونت پذیر نخواهند بود و این چرخه نه تنها سبب دور ریز سرمایه های ملی می شود و در عین حال مردمی که تمام پس انداز زندگی خود را به این طرح تزریق می کنند نیز فرصت خانه دار شدن پیدا نخواهند کرد.

وی با مقایسه طرح مسکن مهر و طرح نهضت ملی مسکن اظهارداشت: در دوره ای که طرح مسکن مهر اجرایی می شد ،مشکل بی آبی به اندازه شرایط فعلی بحرانی نبود ،اما جای تعجب است که در شرایط فعلی که کشور به طور ملموس وارد بحران بی آبی شده است،چرا در طرح نهضت ملی مسکن ،مساله بی آبی مغفول مانده است.

این کارشناس شهری خاطرنشان ساخت: مسوولان بخش مسکن نقش مهمی در بهینه سازی مصرف آب دارند و باید مقررات ملی ساختمان درباره صرفه جویی در مصرف آب را اجرایی کنند و همزمان در ساخت مسکن در سطح کشور در قالب طرح نهضت ملی مسکن،به موضوع بی آبی توجه کنند و در شهرهایی که بحران بی آبی وجود دارد،با احتیاط کامل و رعایت ابعاد همه جانبه به ساخت مسکن ورود کنند.

وی افزود: بازگذاری نامتوازن جمعیت در شهرهایی که با تنش بی آبی مواجه هستند،سبب می شود که چالهشای بیشماری برای شهروندان و ساکنان مواجه شود،این در حالی است که با یک برنامه ریزی منسجم ،می توان از بروز بسیاری از این مشکلات پیشگیری کرد.