خطر ساختمان‌های ناایمن جدی گرفته نمی‌شود
حوادث تلخ در سراسر این کره خاکی، بنابه دلایل مختلف، به وقوع می پیوندند و در این رخدادها معمولا علاوه بر خسارات مالی، تلفات جانی نیز متوجه انسان ها می شود.
به گزارش ساختمان آنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، زمانی پلاسکو در تهران، زمانی متروپل در آبادان و ده ها نمونه دیگر که هرکدام در جای خود، متاثر‌کننده بوده اند و در روزهای اخیر نیز، آتش سوزی مجتمع ۱۵۳ در خیابان بهار تهران که منجر به شهادت فرمانده ایستگاه ۱۲۰ آتش نشانی شد.
درباره ریزش احتمالی یا بروز آتش سوزی های مهیب ساختمان های فرسوده یا بناهایی که در آنها، قوانین نظام مهندسی رعایت نشده و علاوه بر اشکالات مهندسی، از حیث کاربرد مصالح نیز دچار مشکل هستند، از سوی متخصصان، نخبگان، اهالی رسانه، برخی مسوولان و همه کسانی که دلسوز جامعه و مردم هستند، هشدارهای لازم و مکرر داده شده، اما متاسفانه پس از هرحادثه و بالاگرفتن اوج انتقادات و در پی آن، وعده مسوولان، مجددا این تحرکات فروکش کرده، اوضاع به حالت عادی برگشته، انگار نه انگار حادثه ای اتفاق افتاده، ساختمانی ریزش کرده و خساراتی به بار آمده و تلفاتی در پی داشته است! هنوز به یاد داریم که چگونه ساختمان های تاریخی حسن‌آباد طعمه حریق شدند، حادثه غم انگیز آتش سوزی و انفجار ساختمان مرکز سیمامهر شمیران و حوادث دیگر هنوز در حافظه مردم ماندگار است.
برآوردها درخصوص تعداد ساختمان های ناایمن در سطح تهران، متناقض است و مسوولان و متولیان مرتبط هر یک در این باره اعداد و ارقام متفاوتی را اعلام می کنند و بر این اساس هنوز تعداد چنین ساختمان هایی، به روشنی مشخص نیست!
محسن هاشمی؛ رئیس اسبق شورای شهر تهران، تعداد ساختمان های ناایمن تهران را ۳۳ هزار واحد ساختمانی اعلام کرده، در حالی که پیش از آن زهرا نژادبهرام، عضو سابق هیات‌رئیسه شورای شهر تهران در این باره گفته بود: بر اساس بررسی های انجام شده، تاکنون ۲۶ هزار ساختمان ناایمن درسطح شهر تهران وجود دارد.
همچنین زهرا صدراعظم نوری؛ رئیس سابق کمیسیون سلامت شورای شهر تهران، طبق گفته سازمان آتش نشانی تهران، این تعداد را ۲۲ هزار ساختمان اعلام کرده است.
جالب تر اینکه در بررسی علل کُندی روند ایمن سازی این ساختمان ها برخی خلأ‌های قانونی را مانع اصلی قلمداد کرده اند و برخی برعکس، قائل به خلأ قانونی برای پیشبرد ایمن سازی ها نیستند.
با وجود این؛ مسوولان درباره ایمن سازی ها همواره وعده و وعید داده اند، اما هیچ یک از این وعده ها تاکنون جنبه عمل به خود نگرفته است، مانند وعده تعریف و ساماندهی سامانه ویژه و برخط اعلام فهرست و مشخصات ساختمان های ناایمن که تاکنون محقق نشده است.
همه این توضیحات یک طرف، حساسیت موضوع و خطرات فزاینده عدم رسیدگی به ساختمان های ناایمن، از سوی دیگر هر انسان دلسوز و عاقل را لاجرم به واکنش وادار می کند.
زلزله خوی، زلزله ازگله و قصرشیرین در کرمانشاه، زلزله بم، زلزله رودبار و اخیرا زلزله مهیب در حداقل ۱۱ استان ترکیه که خسارات و تلفات وحشتناکی برجای گذاشت و بیش از یک و نیم میلیون نفر را به کلی آواره و بی‌سرپناه کرد، همه به ما هشدار می دهند که باید این مساله راکاملا جدی بگیریم و مسوولان مرتبط در سازمان ها و نهادهای شهری، به ویژه موسسات و نهادهای نظارتی باید بدانند که اگر خدای ناکرده مشابه زلزله ترکیه در تهران رخ دهد، شاهد تلفات و خساراتی به مراتب بیشتر و گسترده تر از ترکیه خواهیم بود، حادثه ای که در صورت وقوع نظم اجتماعی و اقتصادی و زندگی عادی تعداد بی شماری از هموطنان را، مختل و هزینه های فوق‌العاده هنگفتی را بر ملت ایران، تحمیل خواهد کرد.
