به گزارش ساختمان آنلاین: با توجه به افزایش میزان ابتلا به بیماری کووید- ۱۹ در بسیاری از مناطق جهان، برای بهبودی از اثرات مخرب همه‌گیری باید به دنبال راهبردهای عملی و موثر باشیم و موضوع مسکن در این میان بسیار مهم خواهد بود. مهم‌ترین عوامل در این زمینه موارد ذیل است:
تمرکز بر روی مسکن سالم
بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹، ارتباط عمیق بین سلامتی و شرایط زندگی را به جهانیان نشان داده است، اما در موارد زیادی، خانه‌هایی که می‌تواند پناهگاه بیمار باشند خود عامل بیماری افراد می‌شوند. لیلانی فرها، گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل در زمینه حق داشتن مسکن مناسب می‌گوید: مسکن، خط مقدم دفاع در مبارزه با بیماری کووید- ۱۹ است.
دبیر کل سازمان ملل در هفتاد و پنجمین مجمع عمومی این سازمان اظهار کرد: مسکن مناسب در شرایط همه‌گیر، حیاتی‌تر خواهد بود.
بالاکریشنن راجگپل، گزارشگر جدید، در مورد مسکن مناسب گفت: در زمان همه‌گیری بیماری کووید- ۱۹، نداشتن خانه، فضا برای رعایت فاصله فیزیکی در مناطق پرجمعیت یا دسترسی ناکافی به آب و بهداشت حکم اعدام برای جوامع فقیر و حاشیه‌نشین خواهد بود.
ایجاد فرصت برای زندگی بیشتر افراد در خانه‌های سالم باید در اولویت قرار گیرد. دسترسی محدود به زیرساخت‌های اساسی مربوط به آب و فاضلاب می‌تواند شرایط بهداشتی را بدتر کند. این مورد، تاثیر بیماری کووید- ۱۹ را تشدید کرده و به آسیب‌پذیری‌های پیشین افزوده است.
جوامع، بسیاری از برنامه‌های مرتبط با بهداشت و سلامت با توجه به اینکه شستشوی مکرر دست با آب و صابون می‌تواند شیوع بیماری را تا حدود بسیاری متوقف کند، در حال افزایش سرمایه‌گذاری در برنامه‌های آب هستند.
همه‌گیری جهانی، فراتر از مراقبت‌های بهداشتی، بحرانی اقتصادی نیز ایجاد کرده است. این اثرات، بحران مسکن (بحرانی که پیش از بیماری کووید- ۱۹ نیز مطرح بود) را تشدید کرده است. زمانی که بتوانیم اعلام کنیم از همه‌گیری گذر کرده‌ایم، ایجاد فرصت‌های اضافی برای مسکن ایمن، سالم و مقرون‌به‌صرفه برای اقتصادهای در حال ظهور و بازارهای بالغ، کلیدی برای اقتصاد جهانی قوی‌تر خواهد بود.
اقدام برای پیشبرد اهداف مهم مسکن در اهداف توسعه پایا سازمان ملل (SDG)
بخش اول از هدف یازدهم، اهداف توسعه پایا “حصول اطمینان از دسترسی همه به مسکن مناسب، ایمن و مقرون‌به‌صرفه و خدمات اساسی و ارتقاء محله‌های فقیرنشین ” است و یکی از اهدافی است که قبل از سنجش تاثیر همه‌گیری، در حال از دست دادن بود. برای بهبود شرایط مسکن، بخش‌های دولتی، خصوصی و اجتماعی باید باهم همکاری کنند و اقدام کنند.
بالا بردن سطح آگاهی از مسکن، عاملی موثر در اقتصاد ملی
محققان دانشگاه واشنگتن و دانشگاه پنسیلوانیا دریافتند که اقتصادهای نوظهور که برای رهایی از همه‌گیری بیماری کووید- ۱۹ تلاش می‌کنند، ممکن است به میزان قابل‌توجهی بخش‌های مسکن در تولید ناخالص را دست‌کم بگیرند و درنتیجه فرصت‌های احیای اقتصادی و اجتماعی را از دست بدهند. با توجه به آمار صندوق بین‌المللی پول، از ۱۹۶ کشوری که پاسخ اقتصادی به بیماری همه‌گیر داشته‌اند، فقط ۲۲ کشور (۱۱ درصد) به‌طور صریح موارد مربوط به مسکن را در برنامه‌های خود گنجانده‌اند.
کمک به خانواده‌های کم‌درآمد با استفاده از راهبردهای خاص تامین مالی مسکن
دسترسی به بودجه‌های خرد مالی مسکن به خانواده‌ها کمک می‌کند تا مقاومت خود را افزایش دهند. ارزیابی سریع اخیر در مورد ۲۸۹ خانوار مشتری تامین مالی خرد (تامین مالی خرد یا میکرو فاینانس به ارائه خدمات مالی به افرادی گفته می‌شود که توانایی تامین منابع مالی از بانک‌ها را ندارند) در فیلیپین نشان می‌دهد، خانواده‌هایی که در بیماری همه‌گیر، درآمد خانگی داشته‌اند، بسیار بیشتر از وام‌های خود برای بهترشدن خانه استفاده کرده‌اند و این نشان می‌دهد که سرپناه بهتر به افراد توانایی بیشتری برای کسب درآمد از خانه را می‌دهد.
مداخلات مالی فراگیر در بخش مسکن، به‌ویژه از طریق ساخت‌وساز یا کمک اجاره می‌تواند اقتصاد را تحریک کند و درعین‌حال رفاه خانواده‌ها از طریق مسکن سالم‌تر را بهبود بخشد.
ارائه کمک به خانواده‌های در معرض از دست دادن مسکن
در زمان بحران بیماری کووید- ۱۹، در ایالات‌متحده، از دست دادن بی‌سابقه شغل و درآمد، خسارات سنگینی را برای مستاجران و صاحبان خانه به همراه داشته است.
یکی از آخرین مدل‌های بهبودی از بحران بیماری کووید- ۱۹ شکل “کمتر از ” است که تاکید دارد اقتصاد برای نیمی از جهان عالی است (افرادی که دارایی دارند، می‌توانند دورکاری کنند و صاحب مشاغل دانش‌بنیان هستند)، اما برای بسیاری از افراد شاغل در بخش‌های خدماتی که ازنظر دسترسی به خدمات بهداشتی که ازنظر آسیب‌پذیری اقتصادی در معرض خطر هستند، وخیم است.
تاکنون، بیشترین توجه به مستاجران در معرض خطر بیرون شدن بوده است، اما میلیون‌ها صاحب‌خانه (بسیاری که هزینه‌های مسکن را متحمل می‌شوند) نیز به دلیل بحران اقتصادی در معرض خطر از دست دادن خانه‌های خود هستند.
باید از سیاست‌هایی حمایت کنیم که از اخراج و سلب مالکیت، پیش از وقوع جلوگیری می‌کند. درحالی‌که تلاش می‌کنیم از همه چالش‌های سال ۲۰۲۰ بیرون بیاییم باید به سرمایه‌گذاری در زمینه کمک‌های اجاره‌ای اضطراری و پیشگیری از سلب مالکیت ادامه دهیم تا اطمینان حاصل شود که خانواده‌ها می‌توانند در خانه‌های خود بمانند.
مسکن می‌تواند باعث موفقیت یا عدم موفقیت شود، بنابراین باید تلاش‌های خود را برای کمک به خانواده‌های کم‌درآمد و متوسط در بهبود وضعیت مسکن ادامه دهیم. سرمایه‌گذاری در مسکن سالم و ایمن، مزایای بیش‌ازحد انتظار، ایجاد شغل، درآمدزایی و کمک به کاهش ازدحام جمعیت است که باعث آسیب‌پذیرترشدن جوامع در برابر تهدیداتی مانند بیماری کووید- ۱۹ می‌شود.
جهان با نگرانی در انتظار دستیابی به موفقیت پزشکی است تا به افراد امکان زندگی عادی دوباره را بدهد، اما در این میان باید گام‌هایی برای ایجاد و تداوم جوامع سالم برداریم و ایجاد راهکارهای مسکن، عنصری حیاتی در این فرایند است.
