خط ریلی خواف–هرات ظرفیت مسافری چندانی ندارد
به گزارش ساختمان آنلاین: به «پیوند دو ملت، یک تاریخ، یک فرهنگ»؛ این شعاری است که بسیاری در باب به راه افتادن خط آهن خواف–هرات به کار بردهاند. به عقیده آنها، این مسیر ریلی قادر است با اتصال افغانستان به اروپا، سهم مهمی در حملونقل این کشور داشته باشد.
راه آهن خواف – هرات؛ مروری بر اهداف
از عمده اهداف راهاندازی راهآهن خواف – هرات میتوان به توسعه روابط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دو کشور، شکوفایی فعالیتهای عمرانی و اقتصادی منطقه شمال غرب افغانستان، خروج از انزوای جغرافیایی منطقه سنگان ایران و شهر هرات افغانستان و همچنین، دسترسی ریلی افغانستان از طریق ایران به آبهای آزاد جنوبف منطقه قفقاز، ترکیه، عراق و اروپا اشاره کرد.
مزایای راهآهن خواف – هرات چیست؟
از مزایای اصلی این مسیر ریلی میتوان از مواردی چون پوشش خدمات ترابری ریلی برای 1.5 میلیون نفر از مردم افغانستان در منطقه هرات، افزایش ایمنی در ترابری منطقه و امکان توسعه و ایجاد کریدور ریلی از هرات به مزارشریف در شمال شرق افغانستان نام برد.
اگر نگاهی دقیقتر به مزایای این خط ریلی داشته باشیم به مواردی مانند اشتغال 1529 نفر در مراحل ساخت و بهرهبرداری، کاهش سوانح به ارزش 645 میلیارد ریال، امکان حمل 3 میلیون تن بار در سال، پیشبینی حمل سالانه 300 هزار مسافر، کاهش مصرف سوخت به میزان 25 میلیون لیتر در سال و کاهش سالانه 470 متر مکعبی آلایندهها برمیخوریم که اهمیت آن را بیش از پیش نمایان میسازد.
نباید انتظارات واهی داشت!
راه آهن خواف به هرات، خط آهنی محدود است و از انجا که افغانستان مسیر ریلی ندارد، نباید این تصور را داشت که به کل افغانستان متصل شدهایم. در اصل ما بندرعباس را به هرات وصل کردهایم؛ به بیانی دیگر، ما اروپا را به افغانستان متصل کردهایم و این موضوع برای اقتصاد افغانستان بسیار مهم است که بتواند کالاهای خود را به بندرعباس یا بندر امام خمینی (ره) رسانده و سپس به اروپا حمل کند.
در موضوع راه آهن اصولا نباید صرفا به بحث مسافری نگاه کرد. اگر قصدی بر داشتن راه آهن مسافری باشد، باید از خطوط با سرعت بالا استفاده کرد که در حال حاضر در داخل خود ایران هم وجود ندارد. نگاه ویژه باید به بازرگانی و تجارت باشد. در حالی که در تمام دنیا راه آهن ریلی سودده است، خطوط ریلی مسافری در ایران همچنان زیانده هستند و این بار است که سودآوری میکند.
این مسیر تجاری که سرعت حملونقل و امنیت بسیار بالاتری دارد، سود بسیار زیادی را نصیب ایران خواهد کرد. به جای بُعد مسافری این خط آهن باید به دنبال حمل کالا به دنبال آن بود تا کالاهای ایرانی به افغانستان برسند و همچنین باید با کمک افغانستان آن را از هرات به شهرهای دیگر توسعه داد که به صورت شریانی بتواند شهرهایی مانند جلالآباد، کابل و قندهار به این راهآهن وصل شوند.