نکات صحیح در مورد بکارگیری گچ در نازک کاری ساختمان:
گچ های اندود ( پرداخت) که در داخل ساختمان به کار می رود باید ۱۰۰% از الک ۰٫۵ میلیمتر بگذرد.
زمان گیرش اولیه گچ های ساختمانی باید بین ۴ تا ۸ دقیقه باشد.
مقاومت فشاری گچ ساختمانی نباید از ۷۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع کمتر باشد.
افزودن خاک رس به گچ در ملات خاک و گچ به منظور دیرگیری و ارزانی انجام میشود.
مصرف آب گرم باعث تسریع در خودگیری گچ میشود.
با اضافه کردن خاک به گچ زمان گیرش گچ افزایش می‌یابد.
برای زود گیر کردن ملات سیمان نباید به آن گچ افزود.
با اضافه نمودن دو درصد وزنی نمک به گچ زمان گیرش آن کم میشود.
افزایش حجم گچ در هنگام سفت شدن باعث پر شدن ترکهای گچ و خاک می شود.
اضافه کردن گچ هنگام تولید سیمان به منظور تنظیم نمودن زمان گیرش سیمان است.
چنانچه گچ یا فرآورده های گچی به خصوص در مناطق مرطوب در مجاورت قطعات فولادی قرار گیرند باید قبل از گچ کاری قطعات فولادی با ضد زنگ پوشانیده شوند.
در مناطق مرطوب، گچ و فرآورده های گچی نباید در مجاورت بتن مورد استفاده قرار گیرند.
در اندودهای داخلی و نما سازی در مناطقی که رطوبت نسبی هوا بیش از ۶۰ درصد باشد باید از گچ مرمری و ملات گچ و آهک استفاده شود.
برای کارگران ساختمانی که به طور مستمر با گچ و سیمان و یا سایر مواد آلوده کننده تماس مستقیم دارند باید برای هر شیفت کاری یک بار به آنها شیر داده شود.
در مناطقی که رطوبت نسبی هوا در بیشتر اوقات بیش از ۶۰ درصد باشد مصرف گچ مجاز نیست.
