زهکشی گودهای ساختمانی
همواره وجود آبهای سطحی و زیر زمینی در بستر سازه ها امری ناخوشایند و نگران کننده بوده است. شاید به جرأت می‌توان گفت هیچ مسئله‌ای به اندازه وجود آب نمی‌تواند موجب اخلال در گودبرداری یک پروژه گردد.
تهدیدهای احتمالی ناشی از ورود آب های زیر زمینی و فاضلاب ها در گودهای ساختمانی ، عبارتند از:
۱- کاهش ظرفیت باربری خاک زیر فونداسیون
۲- نشست و تخریب فونداسیون ها
۳- آسیب به سازه
۴- تخریب پیشانی خاکی گود،
۵- ریزش گمانه‌های حفاری شده،
۶- مشکلات در حین اجراء شاتکریت،
۷- عدم تمایل پیمانکاران به حفاری شمع ها،
۸- مشکلات اجرایی نظیر گیر افتادن ماشین آلات در گل و لای،
۹- افزایش زمان و هزینه در پروژه.
زهکش ها:
در واقع مسیرهای کنترل شده ای برای جریان آب هستند که باعث کاهش فشار نشت آب در سد های خاکی، دامنه ها، سازه های نگهبان، راه ها، خاکریزهای واقع در سطح دامنه ها و تونلها و سرریزها می شوند. زهکشها در صورتی که با پمپاژ تلفیق شوند میزان نیروهای بالا زدگی (Uplift) را بر سازه هایی که در زیر سطح ایستابی قرار گرفته اند، کاهش می دهند. برخی از زهکشها در زمان طراحی سازه منظور می شوند، در صورتی که برخی دیگر پس از پایان احداث سازه و به صورت روشی ترمیمی به کار می آیند.
در گودهای ساختمانی به دلایل زیر نیاز به اجرای سیستم های زهکش ضروری می باشد:
۱- رفع خطر های احتمالی ناشی از ورود آب به بستر گود
۲- افزایش ظرفیت باربری خاک زیر فونداسیون
۳- کاهش زمان و هزینه در پایدار سازی و گودبرداری
۴- تامین سطحی خشک و ایده آل جهت اجرای فونداسیون و سازه
۵- جلوگیری از وارد شدن آسیب های احتمالی در زمان بهره برداری
انواع سیستم های زهکش:
۱- سیستم زهکش سطحی زیرفونداسیون؛ شامل کانال های زهکشی پر شده با مصالح زهکش مناسب، پتوی زهکش بستر و ایستگاه پمپاژ و ….
۲- سیستم زهکش نیمه عمیق؛ شامل تعدادی چاه و گالری اتصالدهنده آن ها و ایستگاه پمپاژ، حفاری شده در بستر گود
۳- سیستم زهکش عمیق؛ شامل تعدادی چاه و گالری اتصال دهنده آنها در ترازهای مختلف ارتفاعی و ایستگاه پمپاژ، حفاری شده تا ترازی پایین تر از کف گود و در محیط پیرامونی آن.
